Mε πιάνει αυτό το καλοκαιρίνο,το ρομαντικό. Ψεύτικο ίσως, σε ό,τι εικόνα και αν μας δωθεί, ελκυστικό και -ναι ναι- ρομαντικό όντως όμως.
..Είναι που περιμένω και εκείνο το φεγγάρι να γεμίσει. Μήπως πάμε και το δούμε. Και όχι, δεν θα είναι όμορφα επειδή θα κοιτάμε ένα κομμάτι πέτρα που δεν έχει καν το δικό της φως, αλλά επειδή θα είμαστε μαζί και δεν θα λέμε τίποτα.
Μου 'χει λέιψει αυτό. Να είσαι με τον άλλο και να μην μιλάτε. Απλά να μην χρειάζεται. Όχι επειδή τα 'χεις πει όλα, απλά γιατί κοιτάζετε τα ίδια πράγματα και ξέρετε.
Θέλω ησυχία.
(Νομίζω πως μόνο η τελευταία φράση έχει νόημα σε όλη την ανάρτηση. )
..Είναι που περιμένω και εκείνο το φεγγάρι να γεμίσει. Μήπως πάμε και το δούμε. Και όχι, δεν θα είναι όμορφα επειδή θα κοιτάμε ένα κομμάτι πέτρα που δεν έχει καν το δικό της φως, αλλά επειδή θα είμαστε μαζί και δεν θα λέμε τίποτα.
Μου 'χει λέιψει αυτό. Να είσαι με τον άλλο και να μην μιλάτε. Απλά να μην χρειάζεται. Όχι επειδή τα 'χεις πει όλα, απλά γιατί κοιτάζετε τα ίδια πράγματα και ξέρετε.
Θέλω ησυχία.
(Νομίζω πως μόνο η τελευταία φράση έχει νόημα σε όλη την ανάρτηση. )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου